មានសន្តិភាព ទើបមានការអភិវឌ្ឍ

 

សន្តិភាព គឺជាឪសថដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិ សម្រាប់ព្យាបាលជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ព្យាបាលជំងឺនិរាសព្រាត់ប្រាស់បែកបាក់ជាតិ ព្យាបាលជំងឺនយោបាយ ដែលឈានទៅរកមហាវិនាសកម្មនានា ។

សន្តិភាពជាអលង្កា ដ៏មហាសាល មិនអាចកាត់ថ្លៃបានសម្រាប់ប្រទេសនីមួយៗលើកលោក។

សង្គមជាតិមួយ មិនអាចអភិវឌ្ឍរីកចម្រើនទៅបានទេ ប្រសិនបើគ្មានសន្តិភាព ផ្ទុយទៅវិញ គឺសង្គមជាតិ ប្រជាជនជួបតែទុក្ខសោក និងវិនាសកម្មហិនហោច។

យ៉ាងណាមិញ តាមប្រវត្តិសាសាស្រ្ត ព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ជាង៦០០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ចន្លោះពីឆ្នាំ១៤០០ រហូតមក ដោយសារការឈ្លានពានពីបរទេសជិតខាង មានអាណ្ណាម និងសៀមផង ការបែកបាក់ផ្ទៃក្នុង ហែកហួរ ដំណ្តើមអំណាចគ្នាផង កម្ពុជាពុំមានសន្តិភាពនោះទេ ។

ទើបតែឆ្នាំ ១៩៩៨ ក្រោយចក្ខុវិស័យដ៏វែងឆ្ងាយ និងយុទ្ធសាស្រ្ត ឈ្នះ ឈ្នះរបស់សម្តេចនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែនប៉ុណ្ណោះ ទើបកម្ពុជាមានសុខសន្តិភាពពេញលេញពិតប្រាកដ។